De volle maan
zo snel weer heengegaan.
Het gesternte zindert nog na,
in je kielzog de oceaan.
Gaf jij weer leven voor heel even..
of nam er één, op je snelle roetsjbaan?
Althans -'n fractie maar- lichtgevend
in je immense loopbaan. Soms tuur ik
naar het firmament en ga bewust naar
jou op zoek tussen de duizend kleine
gaatjes in het grote zwarte doek.
Jij en ik, de beste maatjes;
Maan, 't was fijn, tijd
om te gaan.
No comments:
Post a Comment